KLarK
(şimdiye kadar 165 posta) | | Öyle istiyorum ki aslında yazmayı.. Kelimelere dökebilsem içimdekileri hepsi akıp gidecek aslında.. Belki de bundan korkuyorum içimdekilerin akıp gitmesinden… Onca değer verdiğim insan için içimin boşalmasından.. Onun değersizliğine ortak olmaktan…
Yoksa ki o kadar çok anlatılacak var ki.. Yalnızlığım mesela.. Şu sıralar dibine kadar yaşıyor olduğum yalnızlığım… Onca kalabalığın içindeyken hissettiklerim var mesela yalnızlık adına..
Üşümek var, ellerimin olur olmaz titremesi var…. Değersizlik hissi ve anlaşılamama var. Anlattıklarının hiç senin yaşadıklarının olmaması gibi bişey bu.. Anlatıyorum.. Anlattığım kişi anlıyor aslında beni.. En azından anlamak adına bir çabası var.. Yoksa niye zamanını bana harcasın ki!!!! Ama yine de ikna olamıyorum anlaşıldığıma.. En iyi beni O bildi dediğim insan bile baktığımda aslında koca bir sıfırdan ibaretken diğerlerine neden yükleyim böylesine ağır bir yükü… Herkesin kadar benim dertlerim de büyük .. Ve anlamsız..
Kendine yabancılaşmayı yaşadınız mı hiç? Yaptıklarınızın anlamsız olduğu.. Söylediklerinizin dahi size ait olmadığı zamanlar… Yalancı gülümsemeler ardına sığındığınız, yeter artık diye feryat ederken içinizden hoşgörü göstermek zorunda kaldığınız oldu mu?
Yoksa ben mi çok büyütüyorum yaşananları..
Silkinmem lazım di mi.. Değişik şeyler yapmam lazım.. Örneğin bir dans kursuna yazılmak.
Değişik insanlar tanıyıp,çevremi genişletirken yaşam alanımı daraltmam lazım..
Neydi asalak gibi yok yok o değil asosyal olmamam lazım..
O zaman hadi ben bir sosyalleşip geleyim.. Dönerken kendime bir bira almayı düşünüyorum.
Siz içermisiniz?
Şerefinize….. |
)